تصویر زیر مربوط به بزرگترین خلا یا فضای خالی در کیهان است که اندازه آن در حدود یک میلیارد سال نوری است.و در این قضای خالی هیچ ستاره یا سیاره و ماده ای به مدت یک میلیارد سال نوری هیچ چیزی وجود ندارد.ین نوع فضاهای خالی یا خلا در بسیاری از نقاط جهان هستی وجود دارد ولی این تصویر مربوط به بزرگترین فضای خالی کشف شده در جهان است.
در آیات اول و دوم سوره الإنفطار دقیقا این تصویر توصیف شده است:
إِذَا السَّمَاء انفَطَرَتْ ﴿۱﴾وَإِذَا الْکَوَاکِبُ انتَثَرَتْ ﴿۲﴾
آنگاه که آسمان زهم بشکافد(در بعضی از ترجمه ها گسسته شود)﴿۱﴾و آنگاه که اختران پراکنده شوند ﴿۲﴾
نکته جالب دیگر در این آیه این است که این مساله علاوه بر این تصویر به دو مبحث دیگر در ستاره شناسی نیز اشاره می کند از لحاظ علمی کائنات ما در حال گسترش است و ستاره ها از هم فاصله می گیرند و یکی از دیدگاه های علمی در مورد پایان جهان نیز همان دور شدن ستاره ها و سیارات از هم است که سرانجام باعث انبساط بزرگ و نابودی جهان هستی می شود.این آیه دقیقا به این موضوع اشاره دارد.
مساله دیگری نیز که به این آیه از لحاظ علمی امواج گرانشی در مخصوصا در ناحیه نزدیک سیاهچاله ها که جاذبه شدید است یک نوع شکاف و انحنا در فضا و زمان ایجاد می کنند که این موضوع نیز توسط نظریه انشتین تایید شده است و این آیه نیز می تواند به این شکاف اشاره کند.
مرحله آفرینش نور بعد از تاریکی در قرآن