مام اجرامی که در فضا هستند شامل ستارگان و سیارات در مدارهای خاصی در حال حرکت هستند.مثلا زمین در مداری در ۱٫۷ AU یا ۲۵۰،۰۰۰،۰۰۰ km به دور خورشید می چرخد خورشید یکی از بیش از ۱۰۰ میلیارد ستارهٔ کهکشان راه شیری است و مدار آن ۲۵٬۰۰۰ سال نوری از مرکز کهکشان فاصله‌دارد.ماه نیز در مداری به دور زمین می چرخد.
مدارها مختص به منظومه شمسی نیستند در تمامی کهکشانها همه ستاره ها به دور سیاهچاله مرکزی کهکشان در مدارهایی حال چرخش هستند و سیارات نیز به دور ستاره های خودشان در حال چرخش هستند.
در آیات مختلفی از قرآن به موضوع مدارها اشاره شده است :
«لَا الشَّمْسُ یَنْبَغِی لَهَا أَنْ تُدْرِکَ الْقَمَرَ وَ لَااللَّیْلُ سَابِقُ النَّهَارِ وَکُلُّ فِی فَلَکِ یَسْبَحُونَ» [سوره یس (36) آیه40]
نه خورشید را سزد که به ما رسد، و نه شب به روز پیشی جوید و هر کدام در سپهری شناورند.
« وَ هُوَ الَّذِی خَلَقَ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ وَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ کُلُّ فِی فَلَکٍ یَسْبَحُونَ»[ سوره انبیاء(21) آیه 43]
« اوست آن کسی که شب و روز و خورشید و ماه را پدید آورده است. هر کداماز این دو در مداری [معین] شناورند.»
« وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ کُلُّ یَجْرِی لِاَجَلِ مُسَمّیً»[سوره رعد(13)آیه 2]
« و خورشید و ماه را رام گردانید؛ هر کدام برای مدتی معین به سیر خودادامه می‌دهند.»
نکته جالب دیگری که آیه سوره رعد به آن اشاره کرده است مدت معین است دقیقا در زمانی که در کهکشان های بزرگ ستاره ها به سیاهچاله ها نزدیک می شوند توسط سیاهچاله بلعیده می شوند و حرکت آنها متوقف خواهد شد.نکته جالب دیگر نیز که به آنها در آیات سوره یاس و سایر آیات اشاره شده است تفاوت داشتن مدارهای خورشید و ماه با یک دیگر است که در مسیر برعکس هم در حرکت هستند.
مرحله آفرینش نور بعد از تاریکی در قرآن